Kumlama Sanayi

Uncategorized

Endüstriyel Kumlama Süreçlerinde Kalite Kontrol Teknikleri

Endüstriyel kumlama süreçlerinde kalite kontrol teknikleri, yüzey hazırlığının hedeflenen standartlara uygun olup olmadığını doğrulamak için yapılır.
Bu aşama kritik çünkü yüzey kalitesi; kaplama yapışması, korozyon direnci ve ekipman ömrü üzerinde doğrudan etkili olur.

Aşağıda sana hem uluslararası standartlara dayalı hem de sahada uygulanabilir kalite kontrol yöntemlerini adım adım sunulmuştur


1. Temizlik Derecesi Kontrolü

  • Standart Referansı: ISO 8501-1, SSPC-SP, NACE.
  • Yöntem:
    • Görsel karşılaştırma: ISO 8501-1 referans fotoğrafları ile yüzeyin temizlik derecesi karşılaştırılır.
    • Kumlama sonrası Sa 1, Sa 2, Sa 2.5, Sa 3 derecelerinden hangisine ulaşıldığı tespit edilir.
  • Örnek: Açık deniz platformlarında Sa 2.5, savunma sanayi parçalarında Sa 3 seviyesi hedeflenir.

2. Yüzey Pürüzlülüğü Ölçümü

  • Standart Referansı: ISO 8503-1/2, ASTM D4417.
  • Yöntemler:
    • Pürüzlülük replikası (Testex tape) → Bant yüzeye bastırılır, ardından mikrometre ile ölçülür.
    • Pürüzlülük ölçer (Profilometre) → Ra, Rz değerlerini dijital olarak verir.
    • Kıyas plakaları → Kumlama sonrası yüzey dokusu standart pürüzlülük plakaları ile karşılaştırılır.
  • Tipik Hedef: Epoksi kaplama öncesi genellikle Ra = 50–100 µm.

3. Temizlik Sonrası Toz Kontrolü

  • Standart Referansı: ISO 8502-3.
  • Yöntem:
    • Şeffaf yapışkan bant ile yüzeyden toz numunesi alınır.
    • ISO standardındaki karşılaştırma tablosuna göre seviye belirlenir (0–5 arası).
  • Hedef: Genellikle seviye 2 veya altında.

4. Yüzey Nem ve Çiy Noktası Kontrolü

  • Standart Referansı: ISO 8502-4.
  • Yöntem:
    • Dijital psikrometre ile ortam sıcaklığı, yüzey sıcaklığı ve bağıl nem ölçülür.
    • Yüzey sıcaklığı, çiy noktasının en az 3 °C üzerinde olmalı.
  • Amaç: Kaplama sırasında yoğuşma riskini önlemek.

5. Yağ ve Gres Kontrolü

  • Standart Referansı: ISO 8502-6/8.
  • Yöntem:
    • Filtre kâğıdı + solvent yöntemi ile yağ kalıntıları belirlenir.
    • UV ışıkla floresan gösterge kullanılarak ince yağ izleri tespit edilebilir.
  • Not: Kaplama öncesi yüzey tamamen yağsız olmalı.

6. Aşındırıcı Temizliği ve Kirlilik Kontrolü

  • Standart Referansı: ISO 11126, ISO 11127.
  • Yöntem: Aşındırıcı malzemede tuz, nem, iletkenlik ve yağ testleri yapılır.
  • Amaç: Aşındırıcı kaynaklı korozyon riskini azaltmak.

7. Kaplama Öncesi Süre Takibi

  • Kumlama sonrası kaplama, ortam koşullarına bağlı olarak genellikle 4 saat içinde uygulanmalı (yüksek nemli ortamda bu süre çok daha kısa olabilir).
  • Uzun süre bekleyen yüzeylerde “flash rust” oluşumu kontrol edilmeli.

8. Belgeleme ve Raporlama

  • Her kontrol sonucu iş emri numarası, tarih, operatör, kullanılan ekipman, ortam koşulları ile kayıt altına alınmalı.
  • Büyük projelerde NACE Level 1/2/3 veya FROSIO sertifikalı denetçiler ölçüm ve onay verir.

 

You may also like...

Bir yanıt yazın